Vandaag heb ik het weer even, een klein beetje geïrriteerd kijk ik naar
mijn superlieve en wijze poes Moon.
“Wat is er aan de hand?” vraag ik terwijl ik haar voor de zoveelste keer
weer naar buiten laat gaan, om haar na een paar minuten weer naar
binnen te mogen laten.
En als ze eindelijk binnen blijft, wil ze opeens naar boven of toch weer
naar beneden?!

Deze keer vraag ik aan mezelf: wat is er aan de hand? Wat laat ze me
zien?
Ja onrust voel ik wel, ik schrijf namelijk deze post. Dat is helemaal nieuw
voor mij. Hoe duidelijk houdt ze mij een spiegel voor, dankjewel lieve
Moon.

Ik haal even diep adem, moet ook wel een beetje lachen en voel weer
meer ontspanning.
Ik laat alles maar even los, even niets. Muziekje aan, lekker een dansje
en daarna zien we wel weer.

Heb jij dat ook wel eens, dat jouw lieve dier jou irriteert, maar eigenlijk
iets wil vertellen?